ID/DS Technique...
Klassieke modellen van Citroën met een hoofdrol op het witte doek...
We kennen allemaal fragmenten uit bekende films waarin een auto de hoofdrol speelt. Bijvoorbeeld tijdens een spectaculaire achtervolging. Ook Citroën heeft een boeiende loopbaan op het witte doek. Uit onderstaande voorbeelden blijkt dat vooral klassiekers de voorkeur genieten....Meer lezen? Klik!
Renault 4. Herinneringen aan de jarige Franse evergreen
Dit jaar blaast de Renault 4 zestig kaarsjes uit. Natuurlijk is er alle reden om daar bij stil te staan. Renault bouwde de opvolger van de 4CV bijna 33 jaar. Zonder al te ingrijpende aanpassingen en in diverse uitvoeringen. Meer dan acht miljoen exemplaren verlieten de fabriekspoorten. Daarmee kwam hij in de top-10 van meest gebouwde auto’s uit de geschiedenis. Meer
Ford F1 Pickup V6 (1950). Een werkpaard voor Jan
Behalve een werkpaard is deze pickup natuurlijk ook gewoon een liefhebbersauto. De nieuwe groene lakjas staat hem goed en glanst mooi. Een echt klassieke pickup met een laadruimte voorzien van hout en nog meer extra ruimte als de huif wordt geplaatst. Naast deze Ford F1 Pickup met een V6 in lijn met (90 pk), was er ook nog een versie met een V8 Flathead motor (100 pk). Klik...
Jawa. Vooruit het verleden in...
Retro is een trend. De grote merken hebben intussen allemaal iets dat een eerbetoon aan vroeger is. In de meest doortrapte PR aanpak wordt er blij van zin verwezen naar een historie die er nooit is geweest. Dat is iets uit marketingoverwegingen. Uit de budgethoek zijn een stel merken die – al dan niet onder Europese supervisie – in China worden gemaakt. Doorgaans zijn die motorfietsen/motorfietsjes gebaseerd op jaren tachtig modellen van Honda, Suzuki en Yamaha. Klik...
VW 1302. De eerste Superkever...
Al meer dan twintig jaar bestond hij, de VW Typ 1. Volkswagen hield echter een ongebreideld vertrouwen in de evergreen en de grote drager van het succes. Ondertussen ontwikkelden fabrikanten, ingenieurs en ontwerpers geheel nieuwe modellen en toepassingen, maar VW hield nog steeds vast aan het Keversucces. In augustus 1970 (liever gezegd: voor modeljaar 1971) kwam een nieuwe variant op de markt: de VW 1302, de eerste Superkever. Hij is er dus al meer dan vijftig jaar....Klik
CARROS Configurator: Porsche Taycan...
Een echte petrolhead zal er misschien nog van gruwen, maar de elektrische auto wordt inmiddels door vrijwel alle merken omarmd. Zelfs sportwagenbouwers wagen zich er aan, met Porsche voorop. Wij configureerden ons ideale exemplaar van de Taycan. Klik...
Moskvitch 401. Een Sovjet Kadett
Het is hier nog lang niet zo koud als in Siberië. Maar deze klassieke Rus voelt zich hier nu prima. De Moskvitch 401 op de foto’s werd gebouwd door de AZLK (Avtomobilny Zavod imeni Leninskogo Komsomola) en dat betekende dan weer “Leninist Communist Youth League Automobile Factory”. En als dat je vaderlandsliefde niet masseert, dan ben je een reddeloze cynicus. Klik
Porsche 911. Onder de kap gekeken...
Vroeger gebruikten mannen hun zachte kant om op te zitten en was het nodig om techniek te snappen en te beheersen. Vroeger waren auto’s basale rijmachines die niet door hun assen hingen vanwege alle elektronische hulpsystemen en digitale assistentjes. Vroeger waren er Porsche 2 liter 911’s.
Klik!
Citroën Dyane 6 (1968). Mooi lijnenspel van spinnenwebben
Als je derde levensfase al langer is dan je jeugdfase dan komen de herinneringen terug naar de tijd van toen. Zoals naar je eerste auto. (En dat gevoel ebt niet weg.) Dus waarom niet op zoek naar je eerste (auto) liefde en deze opnieuw aanschaffen? De zoektocht alleen al kan voldoening geven. Deze Citroën Dyane doet bijvoorbeeld waarschijnlijk geen grote aanslag op de beurs. Hij zal vast ondankbaar aan de kant zijn gezet gezien zijn lange verblijf in een donkere loods. Meer
Kreidler Florett special (1966). Schitterende stijl voor Jelle.
Elke zich jonger voelende oudere kent deze legendarische brommer. Het topmodel van de Kreidler Fahrzeugbau uit Stuttgart. Hij was degelijk, in een solide uitvoering met een lange levensduur. Hoewel… als u beter kijkt dan is het niet de brommer die standaard werd geleverd. Het is namelijk een uitvoering van een lichte motorfiets die oorspronkelijk afkomstig is uit Zwitserland en jarenlang in een verzameling ten toon werd gesteld....Vroemmmmm
Citroën Acadiane (1982).
Geestelijk schoonmaakmiddel voor Meindert.
Meindert is dagelijks actief in de gehandicaptenzorg en zijn huisarts gaf hem het advies om voor de balans in zijn leven een autohobby ruimte te geven. Zijn huisarts complimenteerde hem later met zijn keuze voor de Franse voitures en voor de leuke en gezonde afwijking. Meer
Utreg revisited – column
Onlangs hadden we wat overdenkingen uit de tijd dat Harley-Davidsons nog geen midlife cruisers waren. Nu gaan de mannen voor ‘Born to be mild’. Toen was het nog ‘wild’. Het verhaal is waar. De namen zijn maar even veranderd: En een plaats als Utreg hebben we natuurlijk zelf bedacht. Klik
Klassieke vrachtauto’s: een niche markt
Klassieke vrachtauto’s zijn ook pure nostalgie. Maar ze hebben hun beperkingen. De dingen zijn moeilijk op te bergen en niet erg inzetbaar. En er zijn er niet veel overgebleven. Net als de Griekse ezeltjes moesten ze te lang en te hard werken voor te weinig vreten...Meer
'Naar de grenzen van de pakkans'
Verhaal door B. Blacquière
Op 27-4-1981 verkocht ik mijn Citroën GS met kenteken 10-DZ-35 aan een mede bestuurslid van de Citroën ID/DS club Nederland. Ik liet het kenteken overschrijven op het postkantoor op die datum, om 12.00 uur. Een paar maanden later kreeg ik een aanslag van NLG 456,00, inclusief een verhoging van NLG 228,00 (100%!). Ondanks mijn bezwaar, werd dit afgewezen. Dit was niet terecht en ik was zwaar “pissed”. Nu zou ik niet betaald hebben,maar toen wel.
Wat te doen? Ik besloot om gewoon geen wegenbelasting meer te betalen en regelmatig van auto te wisselen, hetgeen jaren goed ging. Nadat mijn meisje 18 jaar geleden na een herseninfarct uit het ziekenhuis kwam, was ik in een
opgetogen bui. Ik zat Autovisie te lezen en daarin werd een oproep gedaan om iets te schrijven hoe je goedkoop auto kon rijden. Ik dacht: “waarom ook niet?” en schreef stuk, hetgeen geplaatst werd onder de titel “naar de grenzen van de pakkans”.
Wie schetst mijn verbazing dat ik hiermee ook nog een prijs won bestaande uit 4 nieuwe banden. Autovisie was toen nog een blad dat om de 14 dagen verscheen en 14 dagen later werd ik uitgemaakt voor “parasiet van de maatschappij” etc. Ook werden klachten geschreven naar de redactie dat “misdaad werd beloond” enz. Het is niet anders, maar ik wil u dit stukje uit 2003 niet onthouden.
Naar de grenzen van de pakkans
Besmet met het autovirus in het algemeen en met het Citroën-virus in het bijzonder reed ik in 1971 al in een zelf uit Frankrijk opgehaalde Traction Avant uit 1948. Met een Fiat 1100 enkele reis heen, met de Traction (met lege acccu, dus aanslingeren!) terug. Ik was 20 jaar. Omdat ik eerst de auto wilde opknappen, moest er natuurlijk een ander vervoermiddel komen.
Ik kocht 1000-gulden auto’s; vaak werd voor nog minder dan dit bedrag gekocht, soms weer voor wat meer. Daar kon dus niet of nauwelijks op bespaard worden. Waarop dan wel?
Op de wegenbelasting, zo had ik bedacht. Toen kon je nog belasting overschrijven van de ene auto naar de andere, echter dat was in de praktijk toch wat lastig.
Ik woonde en werkte toen in Amsterdam en had geconstateerd dat er regelmatig controles waren, maar steeds op dezelfde in-en uitvalswegen. Die hindernis was dus snel genomen.
Dit heb ik jaren volgehouden, totdat ik op 27 april 1981 voor een Citroën GS een boete kreeg van NLG 456,00, nota bene op de dag dat ik hem had verkocht! Ondanks mijn vrijwaring van die dag (nog steeds in mijn bezit) had mijn aangetekend bezwaar geen succes.
Veel mensen zouden zeggen: jammer, afgelopen jaren is het goed gegaan, het is all in the game. Ik echter was gekrenkt, ik had immers een vrijwaring? Ik was door de overheid nu verplicht door te gaan met deze praktijken.
Er werd naar het midden van het land verhuisd, waardoor de pakkans weer groter werd. Ook hiervoor had ik een oplossing. 
Nog steeds was ik in het bezit van een klassieke Citroën en had voor dagelijks gebruik een nieuwe C-15 Diesel gekocht. Het was 1991. Ik was ook 40 jaar geworden. Op die leeftijd word je geacht wijzer en serieuzer te zijn en ik had mijn vrouw beloofd om op dat moment wegenbelasting te gaan betalen. Ik voldeed het bedrag van NLG 98,00 (!) voor drie maanden en trad toe tot het rijk der verstandigen.
Ik kocht elke 6 maanden weer iets anders, of in ieder geval elk jaar. Ik moest nu voor mijn werk elke dag naar Amsterdam en terug en was om 7.00 uur ’s morgens al weg. Nooit zag ik om die tijd een ambtenaar werken! Terug in de spits ging ik na 16.30 of 17.00 uur en ook op dat moment heb ik nooit controles gezien. Dat ging dus goed, zo goed dat ik zelfs nieuwe auto’s kocht, maar nog steeds zonder wegenbelasting. Inmiddels werd dit – tot grote ergernis van mijn vrouw – een doel op zich.
Hoe lang blijft dit goed gaan?In die week reed ik ’s morgens om 7.10 uur op de provinciale weg en werd geflitst! Ik kon het niet geloven. In mijn achteruitkijkspiegel kreeg ik de bevestiging. “Prima toch” zei ik tegen mijn vrouw, alleen 20 jaar te laat”. “Toch goed dat je had betaald”, zei ze nog. Diezelfde dag, om 17.00 uur, werd ik na de Coentunnel weer geflitst. Dat kon niet waar zijn! Ik had op 1 dag een ambtenaar getroffen die én vroeg begon én ook nog overuren maakte. Bovendien volstrekt overbodig, ik betaalde immers. Ik kwam tot de volgende conclusie: Als je 20 jaar niet bent geflitst en dan na die periode ook nog eens 2 keer op een dag, hoe langzal het dan nog duren voor je weer wordt gecontroleerd? Ik schatte die kans laag in.
Dus wat deed ik? Ik kocht geen nieuwe auto’s meer, maar weer gebakjes, liefst met lichte schade. Het is allemaal jaren goed gegaan. Eén keer kreeg ik vlak voor het invoeren van de houderschapsbelasting een boete voor een Mercedes Diesel. Ik zag de heren staan en kom op dat moment nog draaien. Ik besloot sportief door te rijden en me te laten flitsen. Ik rekende op een boete van NLG 1.750,00, maar kreeg er eentje van NLG 548,00 die ik lachend betaalde.
Vanaf 1971 tot het invoeren van de houderschapsbelasting ben ik welgeteld 52 auto’s verder. Van alles wat, variërend van Eend tot Mercedes en Chevrolet (op gas). Nu rijd ik een
tweedehands Mercedes 190 Diesel en betaal trouw NLG 133,00 per maand. Mijn klassieker is echter belastingvrij, zodat ik toch nog enige genoegdoening heb van deze uitgave.
(PS. Inmiddels staat de teller van auto’s op ruim 70 en er wordt nog steeds keurig betaald, met uitzondering van 2 klassiekers.
Zelfs de eend van mijn meisje doet niet mee met de
overgangsregeling).
Het prachtige verhaal van B. Blacquière.
Hartelijk dank!
